Naadam - czyli wyścig pośród mongolskich stepów

...

Naadam wielkie święto koni i jeźdźców.

Konie i jazda konna to dla niektórych nie tylko sport i sposób na spędzenie wolnego czasu, ale również element kultury i tradycji. Naadam potocznie nazywany również „Erin gurvan Naadan” to najważniejszy festiwal który odbywa się corocznie (w lipcu) w stolicy Ułan Bator wpisany w niematerialne dziedzictwo ludzkości UNESCO.  Podczas imprezy odbywają się zawody w trzech konkurencjach : Zapasach, łucznictwie i jeździe konnej. Dwie pierwsze konkurencje rozgrywane są w stolicy na stadionach Ułan Bator, ostatnia czyli wyścig konny odbywa się 40km dalej pośród otwartych stepów.

Wyścig konny w odróżnieniu od innych znanych nam w Europie odbywa się nie na  dystansie 2km ale 15-30km. Długość pokonywanego dystansu określa wiek konia i tak np. konie 2 letnie mogą startować na odcinku 10km. Konie biorące udział przed wyścigiem są odpowiednio przygotowywane i karmione, można by nawet pokusić się na stwierdzenie że niekiedy wyglądają lepiej od swoich dżokejów chociaż jak wszędzie odstępstwa zawsze się znajdą dlatego koni chudych i zaniedbanych również nie brakuje. Najciekawszym elementem wyścigu Naadam są dżokeje których wiek nie przekracza zazwyczaj 13lat. W większości są to po prostu dzieci które znacznie mniej obciążają konia. Przed wyścigiem każdy dżokej odpowiednio wcześniej trenuje ze swoim koniem, dla którego Naadam jest egzaminem z umiejętności i wytrzymałości.

Przed rozpoczęciem wyścigu ludność mongolska oraz zebrana publiczność odśpiewuje pieśń Gingo.

Pięć najlepszych koni w poszczególnych przedziałach wiekowych zdobywa tytuł airgiyn TAV a trzy pierwsze miejsca oczywiście nagradzane są odpowiednio złotem, srebrem i brązem. Również wybiera się najlepszego dżokeja który otrzymuje tytuł tumny EKH. Koń który zajmie ostatnie miejsce nazywany jest bayan khodood co znaczy “z pełnym brzuchem”