Co powinniśmy wiedzieć o szczepieniu koni?

źródło: myhorseforsale.com

Kiedy szczepić konia pierwszy raz, co to jest grypa i tężec - czyli kilka podstawowych wiadomości o szczepieniu konia.

Najczęstszą profilaktyką zdrowotną wykonywaną u koni jest szczepienie. W naszym kraju nie ma żadnego przepisu ani ustawy która mówi o obowiązkowym szczepieniu tych zwierząt. Najpopularniejszymi chorobami przed którymi chroni się konie są : grypa, wirus herpes EHV 1 i EHV 4, tężec oraz wścieklizna. Zanim jednak przedstawimy po krótce opis każdej z chorób warto wspomnieć kiedy należy wykonać pierwsze, drugie i trzecie szczepienie obowiązkowe oraz szczepienia przypominające.

GRYPA : I szczepienie 4 miesiąc, II szczepienie 4-6 tyg po I szczepieniu, III szczepienie 5-7m-cy po II szczepieniu. Szczepienie przypominające : Co 6 miesięcy

HERPES : I szczepienie 4 miesiąc, II szczepienie 3-4 m-ce po I szczepieniu. Szczepienie przypominające co 6-8 miesięcy.

TĘŻEC : I szczepienie 5 miesiąc, II szczepienie 6-8 tygodni po I szczepieniu, III szczepienie 12 m-cy po II szczepieniu. Szczepienie przypominające co 2 lata.

WŚCIEKLIZNA : I szczepienie 6 miesiąc. Szczepienie przypominające co 12 miesięcy.

GRYPA: Końską grypę wywołują dwa podtypy wirusa końskiej grypy typu A: podtyp 1 ( H7N7) i podtyp 2 (H3N8). Do zarażenia grypą dochodzi najczęściej przez kontakt z innym chorym koniem np. przez wdychane powietrze szczególnie w czasie kaszlu. Możliwe jest również zarażenie przez pasze, sprzęty lub narzędzia lekarskie. Choroba ujawnia się najczęściej kilka dni po zarażeniu, i objawia się wysoką gorączką, suchym bolesnym kaszlem, wypływem z nosa który początkową ma formę surowiczą (później ma formę śluzową i śluzową-ropną). Wiele koni w czasie grypy staje się osowiała i apatyczna. Jeżeli nie zapewni się koniowi odpowiednich warunków zoohigienicznych może dojść do pogłębienia choroby a nawet śmierci.

HERPES: Jednostka chorobowa określana mianem rhinopneumonitis jest pojęciem zbiorczym obejmującym różne wysoce zakaźne choroby wywoływane przez herpeswirusa EHV 1 i EHV4 . Oba te wirusy są ze sobą blisko spokrewnione i przyczyniają się do schorzeń układu oddechowego. Zakażenie wirusem EHV1 mogą dodatkowo wywoływać poronienia u klaczy, zgony okołoporodowe źrebiąt a także choroby układu nerwowego. Choroba objawia się najczęściej zmniejszonym apetytem lub jego brakiem, wysoką gorączką (nawet do 41 C), wypływem surowiczym, śluzowym bądź śluzowo-ropnym oraz kaszlem. Nie leczona może wywołać śmierć.

TĘŻEC: Choroba zakaźna występująca u wielu gatunków zwierząt, jednak szczególnie niebezpieczna jest dla koni. Wywoływana przez laseczkę tężca ( Clostridium tetatni) czyli bakterię namnażającą się w środowisku beztlenowym (stąd szczególnie niebezpieczne są głębokie rany) Laseczka tężca wytwarza przetrwalniki, które są bardzo oporne na warunki środowiska i w glebie mogą przetrwać przez wiele miesięcy. Clostridium tetani po dostaniu się do organizmu zwierzęcia przez zranioną skórę intensywnie się namnaża, uwalniając przy tym toksyny z których najgroźniejsza zwana jest tetanospazmina. To właśnie ona odpowiedzialna jest za większość objawów towarzyszących tężcowi. Tężec objawia się już po ok 48h od skaleczenia i wówczas rokowanie jest niepomyślne, jeżeli jednak pojawi się po 3-4 dniach lub

więcej szanse są nieco większe. Jednymz  pierwszych objawów jest skurcz trzeciej powieki, pocenie się i narastający niepokój. Dodatkowo dochodzi do zesztywnienia mięśni, szczudłowatości postawy, trąbkowatości i rozdęcia nozdrzy ora do szczękościsku. Często również dochodzi do porażenia pęcherza moczowego i prostnicy wskutek czego następuje zatrzymanie moczu i kału.

Należy również pamiętać aby szczepić tylko i wyłącznie konie zdrowe.