Hucuły charakteryzują się dużą inteligencją i wytrwałością w pracy. Nigdy nie traciły kontaktu z człowiekiem, co niewątpliwie przyczyniło się do ukształtowania ich charakteru. Z reguły są to łagodne i pojętne zwierzęta. Dobrze traktowane szybko potrafią to docenić i tym samym odpłacić. W przeciwnym wypadku mogą stać się nerwowe, a nawet złośliwe.tle=\"\\":wink:\\"\" /> 

Konie huculskie chętnie poruszają się kłusem, dorównując w tym dużym koniom. Są doskonałymi stępakami pod wierzch.

WSPÓŁCZESNY MODEL KONIA HUCULSKIEGO

W oparciu o analizę obecnie hodowanego w Polsce pogłowia koni huculskich oraz na podstawie danych zaczerpniętych z dokumentacji Stadniny Koni Siary, opracowano model konia rasy huculskiej. Uwzględniono charakterystykę występujących najczęściej typów rasowych, wzorzec pokrojowy ze szczególnym uwzględnieniem podstawowych wymiarów, maści i użytkowości koni, a także ich niektóre wartości hodowlane.

Głowa dość ciężka o różnym profilu, szerokim czole ale sucha, szyja średnio długa, raczej gruba, nigdy nie osadzona wysoko, tułów silny, długi, szeroki, o długich i wyjątkowo dobrze wysklepionych żebrach, kłąb niewysoki, ale wyraźnie zarysowany i dobrze umięśniony. Grzbiet długi, prosty lub nieco wklęsły, ale mocny, lędźwie długawe, szerokie i mocne, zad zaokrąglony lub nieco ścięty, bardzo mocny, często przebudowany. Pierś szeroka, łopatka ustawiona stromo co nie uznawane jest za wadę, kościste bardzo mocne, sprawiające przez to wrażenie dużych, często występująca szablastość kończyn tylnych, kopyta o bardzo twardym i elastycznym rogu ale niewielkie. Uzębienie mocne, wolno ścierające się. Zarówno ogiery jak i klacze odznaczają się mocną i jędrna konstrukcją, żywym temperamentem i łagodnym usposobieniem. Przeważa maść gniada w różnych odcieniach, następnie ciemno- myszata, srokata, kara i bułana. U koni gniadych, myszatych i bułanych pożądana jest ciemna pręga ciągnąca się przez grzbiet. Może również występować pręgowanie na łopatkach i nogach. Nie powinny pojawiać się odmiany. Ruch koni tej rasy, w stępie i kłusie, winien charakteryzować się dużą dynamiką, umiarkowaną posuwistością, prawidłową kadencją. Pewne skrócenie chodów wynikające z budowy anatomicznej i warunków użytkowania, nie jest traktowane jako wada.