Koniom podobnie jak ludziom już od najmłodszych lat powinno się wpajać pewne zachowania. Dobrze wychowany źrebak będzie w przyszłości łatwiejszym w prowadzeniu koniem, niż źrebak któremu nie poświęcało się uwagi i zainteresowania. Większość hodowców najczęściej bagatelizuje takie rzeczy jak podszczypywanie czy wspinanie, a niestety jest to błąd za który w przyszłości zapłaci potencjalny kupiec – właściciel. Wychowanie źrebaka nie powinno opierać się również na agresji, a jedynie na stanowczym potępianiu niewłaściwego zachowania. Dorosły osobnik zlekceważony za źrebaka najprawdopodobniej będzie szczypał, gryzł lub co gorsze kopał w sytuacjach dla niego wygodnych. Niestety oduczenie dorosłych koni takich zachowań jest bardzo trudne, a niekiedy wręcz niemożliwe. Wiadomo również nie od dziś, że winę za to będzie ponosił w przyszłości nie człowiek ale – koń.
Jeżeli chcemy aby nasza współpraca z koniem miała sens, musimy przeanalizować jego charakter i dopasować do niego rodzaj pracy.
Koń nieśmiały i spokojny : Praca z nim wymaga czasu, nie można go popędzać. Koń ten potrzebuje ciągłego wskazywania odpowiedniej drogi. Źle traktowany ( notorycznie popędzany), może stać się bojaźliwy i spięty.
Koń ambitny i ciekawski : Najczęściej jest to zwierzę które szybko się nudzi, dlatego nie są wskazane w jego wypadku sytuacje w których długo przebywa w boksie nic nie robiąc. Praca z takim koniem to przyjemność ale również wyzwanie, ponieważ źle prowadzony może stać się nerwowy.
Koń bojaźliwy : Zazwyczaj jest to również koń nieufny w stosunku do ludzi, wymaga konsekwentnego traktowania. Przyszły właściciel powinien takiego konia również umieć uspokoić i rozluźnić. Źle prowadzony może stać się w przyszłości nie do opanowania.
Koń „cwaniak”: Najczęściej mowa tu o koniu leniwym który doskonale wyczuwa słabości człowieka. Praca z nim powinna być stanowcza i nie monotonna. Ten typ konia to najczęściej prawdziwy wojownik który ulegnie tylko wtedy gdy człowiek zdobędzie jego szacunek.