Koński chód z punktu widzenia mechaniki ruchu, pokazuje że koń porusza się w ten a nie inny sposób dzięki swojej budowie. Końskie stawy otoczone są więzadłami, a całość pokryta jest warstwą mięśni. Kości stanowią część sztywną i bierną, więzadła są do pewnych granic elastyczne a mięśnie stanowią kurczliwy element napędowy. Koński szkielet można również podzielić na kilka partii : grzbietowo-lędźwiową, głowę z szyją, zad i kończyny. Wszystkie te elementy wykonują określone czynności które w całości składające się na ruch konia.
Stęp : Jest to najwolniejszy ruch konia, pozwala on na maksymalne przejawienie i użycie siły. W stępie każda kończyna osobno uderza o ziemię co słychać gdy koń porusza się po jakimś twardym podłożu. Trzy nogi dotykają ziemi a czwarta znajduje się w powietrzu. Jeżeli koń podnosi lewą przednią kończynę to następne w kolejce są prawa tylna, prawa przednia, i wreszcie lewa tylna. Szybkość w stępie bywa różna i średnio jest to ok. 4-7km/h. Rysunek 1 przedstawia schemat ruchów kończyn w stępie.
Kłus : Pośrednia forma ruchu konia pod względem szybkości. W tym chodzie słychać dwa takty. Dwie przeciwstawne nogi wykonują jednoczesny ruch i jednocześnie wspierają się o ziemię. W kłusie pracują więc jednocześnie lewa przednia noga z prawą tylną a następnie prawa przednia z lewą tylną. W kłusie koń porusza się z prędkością ok. 14-16km/h. Wyróżnia się również kłus wyciągnięty i zebrany. Rysunek 2 przedstawia schemat ruchów kończyn w kłusie.
Inochód : Ruch ten zwany jest również potocznie „chodem wielbłądzim” . W inochodzie podobnie jak w kłusie słychać dwa takty, jednak różnica polega na innej mechanice stawiania nóg. Koń idący tym chodem opiera się jednocześnie na nogach jednego boku tj. lewej tylnej i lewej przedniej oraz prawej tylnej i prawej przedniej. Ponieważ punkt ciężkości w inochodzie przesuwa się na bok ponad kończyny podpierające chód ten jest silnie kołyszący. Rysunek 3 przedstawia schemat ruchów kończyn w inochodzie.
Galop: Podczas galopu położenie tułowia końskiego jest skośne w stosunku do kierunku jego ruchów. W chodzie tym słychać wyraźne trzy uderzenia nóg, a ruch ten zawsze rozpoczyna jedna z tylnych nóg konia. Właśnie z uwagi na ten fakt wyróżnia się galop z lewej nogi i galop z prawej nogi. Podczas galopu z prawej nogi koń odpycha się lewą tylną nogą od ziemi i podnosi się przodem do góry a następnie uderza prawą tylną i lewą przednią tak że słychać tylko jedno uderzenie dwóch kopyt, wreszcie jako ostatnie uderza prawa przednia, wysunięta nieco do przodu. W galopie z lewej nogi kolejność będzie oczywiście odwrotna. Charakterystyczną cechą galopu jest również moment w którym koń zawiesza się na moment w powietrzu, wtedy też żadna z kończyn nie dotyka podłoża. Szybki galop zwany jest natomiast cwałem, w chodzie tym następuje rozdział drugiej fazy na dwa odrębne takty i wtedy słychać 4 uderzenia kończyn. Rysunek 4 przedstawia schemat ruchów konia w galopie.