Ujeżdżenie jest to olimpijska dyscyplina jeździecka polegająca na idealnej harmonii jeźdźca i konia. Koń z jeźdźcem w konkurencji tej wykonują określone daną klasą figury jeździeckie. Dyscyplina ta ma na celu ukazanie stopnia wyszkolenia konia, jego posłuszeństwa na wydawane sygnały i polecenia, oraz elastyczności, elegancji i płynności ruchów. Zawody rozgrywane są na prostokątnym czworoboku o wielkości 20mx40m oraz 40mx60m , oznakowanym literkami. Litery wskazują na miejsce wykonywania figur. Jeźdźca ocenia się nie tylko za precyzję wykonywanych elementów, ale również za strój, wygląd i estetykę konia, oraz obowiązkowy ukłon początkowy i końcowy. Konkursy dzieli się na następujące klasy ( L, P, N, C, CC, CS ) Do każdej z klas przypisany jest program oraz jakie figury musi wykonać jeździec z koniem, a ich poziom trudności określany jest stopniem klasy. Wszystkie elementy powinny być wykonywane bez widocznych pomocy, oraz sygnałów. Zawodnik oceniany jest na 10 stopniowej skali.
Skoki przez przeszkody to jedna z dyscyplin olimpijskich, w której jeździec siedzący na koniu pokonuje przeszkody ustawione na parkurze. W konkurencji tej liczy się czas, zgranie jeźdźca z koniem, precyzja pokonywanych przeszkód oraz stopień wyszkolenia konia. Najczęściej na parkurze można spotkać od 8-13 przeszkód. Komisja sędziowska może przyznać ujemne punkty za : strącenie przeszkody, nieposłuszeństwo konia przed przeszkodą – tzw. wyłamanie, przekroczenie normy czasu. Całkowita eliminacja następuje gdy : Koń trzykrotnie odmówi posłuszeństwa skoku, jeździec i koń przekroczy całkowicie czas maksymalny na pokonanie przeszkód, jeździec spadnie z konia bądź się z nim wywróci, jeździec pomyli trasę i kolejność przeszkód, lub użyje niedozwolonej pomocy jeździeckiej. W wyższych klasach (C oraz FEI )dopuszczalne jest tylko jedno wyłamanie konia przed przeszkodą, drugie powoduje eliminację.
W Polsce obowiązują następujące klasy konkursów określone między innymi maksymalną wysokością przeszkód
Jest to konkurs kompleksowo sprawdzający umiejętności konia i jeźdźca. WKKW rozgrywany jest w ciągu 3 dni.
Przed ujeżdżeniem i po próbie terenowej specjalna komisja dokonuje przeglądu koni i kwalifikacji ich do startu w kolejnym etapie.
Jest to gimnastyka akrobatyczna wykonywana na koniu poruszającym się na lonży stępem lub galopem. W tej dyscyplinie rozgrywane są dwa rodzaje konkursów : indywidulane – oddzielnie dla dziewcząt i chłopców oraz zespołowe- dla dziewcząt i chłopców do lat osiemnastu. Konkursy rozgrywa się w 5 kategoriach trudności oznaczone literami A,B,C,D i E. W każdej z tych kategorii należy wykonać określone figury obowiązkowe a następnie układ dowolny z instrumentalnym podkładem muzycznym.
W sportowym powożeniu zaprzęgami startują startują zaprzęgi jednokonne, pary i czwórki. Oficjalnie zawody trwają trzy dni i rozgrywane są według następującego schematu:
I dzień – ujeżdżenie czyli punktowy przejaz po czworoboku przy którym bierze się pod uwagę m.in. : dokładność wykonywanych zakrętów, płynność zmian chodów, podporządkowanie się koni do woli powożącego; oprócz tego ocenia się styl zaprzęgu, dobór koni i pielęgnację.
II dzień – maraton (próba terenowa na trasie do 40km z naturalnymi i sztucznymi przeszkodami ) podzielony na odcinki, które zaprzęg musi pokonać chodami przemiennymi, wymagane jest przestrzeganie normy czasu a zmiana chodu na danym odcinku powoduje eliminację z konkursu.
III dzień – konkurs zręczności powożenia, który polega na przejeździe „na czas” lub „ na punkty karne” przez ok 20 bramek (nieco tylko szerszych od osi pojazdu) ustawionych na hipodromie.
O zwycięstwie decyduje suma punktów uzyskanych w poszczególnych próbach
Rajdy to dyscyplina uprawiona w Polsce od 1986 roku. W trakcie zawodów (jedno lub kilkudniowych) koń i jeździec pokonać muszą określoną trasę w jak najkrótszym czasie. Trasa może mieć długość od 40 do 160km, a koń pokonuje ją w towarzystwie samochodu serwisowego. Specjalistyczną cechą jest podział dystansu na odcinki nie przekraczające 40km zakończone bramkami weterynaryjnymi kwalifikującymi konia do jazdy na kolejnym odcinku. Drugą specyficzną cechą jest prawo ominięcia przeszkody znajdującej się na trasie i w zamian przejazd drogą alternatywną wyznaczoną przez organizatorów. Konie 4 letnie dopuszczona są do startu na dystansie 40km, natomiast aby wystartować na dystansie 150km koń musi mieć ukończone 7 lat.
Jest to nowa dyscyplina ale zdobywa sobie wielu zwolenników. Wymaga ona koni o specjalistycznych predyspozycjach do współpracy z jeźdźcem ora bardzo dużego ich zgrania. Rząd wierzchowy w tej dyscyplinie składa się z kulbaki typu west i ogłowia z dwoma oddzielnymi wodzami, rodzajem wędzidła dopasowanym do wieku i umiejętności konia, a także do rozgrywanej konkurencji (czasem ogłowie może być bez wędzidła). W jeździe westem występuje kilka konkurencji, w ty podstawowe :
Prócz tego rozgrywane są konkurencje mające na celu sprawdzanie przygotowania konia do prac ranczerskich ( Western Ring i Western Pleasure) i dwuetapowa konkurencja Working Cow Horses, w skład które wchodzi praca ujeżdżeniowa ( Reined Work) i praca z bydłem ( Cow Work). Polega ona na kontrolowaniu przez konia ruchów cielaka, umiejętności wydzielania go ze stada, utrzymanie w narożniku, na otwartej przestrzeni areny lub przepędzenie w inną jej część.
Wyścigi konne, jako próba dzielności, są elementem selekcji koni. Ich celem jest wyłonienie koni : najszybszych, najwytrzymalszych, ze sprawnie rozwiniętymi układem oddychania, krążenia i ruchowym. Organizuje się je dla koni pełnej krwi angielskiej, czystej krwi arabskiej i niektórych koni półkrwi. W Polsce mamy 3 tory wyścigowe w Warszawie, Sopocie i we Wrocławiu.
Wyścigi rozgrywane są w trzech kategoriach : płaskie, płotowe oraz przeszkodowe, niektóre z nich należą do bardzo ciężkich, jak słynne Grand National w Liverpoolu czy Wielka Padrubicka w Czechach.
Konie pełnej krwi angielskiej rozpoczynają starty jako dwulatki na krótkich dystansach (poniżej 2000m). Najważniejsze wyścigi organizowane są dla koni 3 letnich. Po tym sezonie wyłania się klacze przeznaczone do dalszej hodowli, ogiery pozostają na torze jeszcze następny sezon.
Konie czystej krwi arabskiej i konie półkrwi zaczynają biegać jako 3 latki w gonitwach płaskich, a najważniejsze gonitwy rozgrywają jako 4 latki. W odróżnieniu od prób dzielności koni pełnej krwi angielskiej, araby i konie półkrwi selekcjonuje się bardziej na wytrzymałość niż na szybkość. Dlatego biegają na dłuższych dystansach i pod większym obciążeniem.
Wyścigi kłusaków najbardziej popularne są w USA, Rosji i krajach skandynawskich. Konie startują nie pod dżokejem, lecz zaprzężone do specjalnych wózków zwanych sulkami i cały dystans poruszają się kłusem, przejście w galop karane jest dyskwalifikacją.