Duński koń gorącokrw.

Najczęściej występuje w kasztanowatym umaszczeniu ale również gniadym, karym i siwym. Dopuszczalne są również odmiany na głowie i kończynach. Głowa bardzo wyrazista o prostym profilu. Ganasze sę delikatne, oczy duże i szeroko rozstawione. Szyja długa i wąska u nasady. Łopatki długie i ukośne, kłąb wydatny, suchy z długą kłodą i prostym grzbietem. Zad okrągły nieco ścięty z dosyć wysoko osadzonym ogonem.Szeroka klatka piersiowa, żebra długie i wysklepione. Kończyny suche i mocne. Kopyta proporcjonalne do tułowia o elastycznym rogu.