Rasa ta powstała w drugiej połowie XIX w. w wyniku krzyżowania kłusaków orłowskich z kłusakami amerykańskimi, a następnie sporadycznego kojarzenia z ogierami orłowskimi. Po 1890 r do Rosji sprowadzono 156 ogierów i 220 klaczy kłusaków amerykańskich. W następnych latach potomstwo kłusaków orłowskich i amerykańskich celowo krzyżowano z ogierami orłowskimi, w rezultacie czego powstał kłusak rosyjski, oficjalnie uznany za rasę w 1949r. Standard tej rasy jest ściśle określony: przewiduje 1,63cm wzrostu dla ogiera i 1,60 dla klaczy. Tułów musi mieć 162 cm długości, obwód klatki piersiowej wynosić 183cm, a nadpęci 20,1. Są to bardzo dobre wymiary, zdecydowanie wyższe od tych, które miały zwierzęta w latach 30. Ub. w . Początkowo istniały trzy typy kłusaków rosyjskich. Największy, pochodzący od ‘’chłopskiego’’ kłusaka orłowskiego, był równocześnie najcięższym, często o długim grzbiecie i krótkich kończynach, krępym i odpornym na choroby. Średni nie był tak mocno zbudowany, sprawdzał się w pracach rolnych. Typ sportowy był wyłącznie hodowany do wyścigów, o lżejszej, ale dobrej budowie i obfitej muskulaturze. Postawa kończyn, zwłaszcza tylnych, kłusaków rosyjskich często nie jest idealna. Mimo że nie jest tak szybki jak kłusak amerykański dobrze sprawdza się w wyścigach .