Koń bretoński

Obecnie konie tej rasy hoduje się w dwu typach. Oba cechuje duża siła i dzielność przejawiająca się w lekkich, energicznych chodach. Głowa o prostym profilu jest raczej mała. Szyja krótka, prawidłowo osadzona. Łopatki ustawione ukośnie, średniej długości. Kłoda szeroka, okrągła w przekroju. Mocny zad jest lekko ścięty. Ogon zwykle kurtyzowany. Kończyny solidne, krótkie pozbawione szczotek pęcinowych. Kopyta powinny być niezbyt duże, o twardym rogu. Umaszczenie kasztanowate. Wysokość w kłębie 155-162 cm.