Historia noniusa ma początek w 1815r. Nonius Senior został sprowadzony do najstarszej węgierskiej stadniny i używany jako ogier czołowy. Połączony z klaczami neapolitańskimi i andaluzyjskimi mimo niepozornego wyglądu okazał się wspaniałym reproduktorem. W 1845r rasa ta ugruntowała się pod względem pokroju, utrwaliły się cechy takie jak: wytrzymałość, łagodność, wrażliwość. W połowie XXw nonius został ponownie uszlachetniony przez krzyżowanie z wybranymi końmi pełnej krwi angielskiej.