Koń buloński

Konie te są najczęściej siwe-jabłkowite. Inne maści, jak : kara, gniada lub kasztanowata, są rzadko spotkane. Krótka, ale elegancka głowa przypomina konie orientalne: prosty profil, szerokie czoło, wydatne ganasze, wąski pysk, duże, żywe oczy i małe uszy. Szyja umieśniona, łukowata i nieco dłuższa w porównaniu z innymi rasami koni pociągowych. Kłąb szeroki i mało wydatny, kłoda krótka o prostym grzbiecie, zad dosyć ścięty, szeroki i często rozłupany. Krzaczasty ogon wysoko osadzony. Łopatki ukośne, mocne. Pierś potężna, klatka piersiowa szeroka i głęboka. Żebra dobrze wysklepione. Kończyny mocne i muskularne: przedramiona raczej krótkie i imponujące, nadgarstki szerokie i grube, nadpęcia krótkie, stawy skokowe mocne i prawidłowo skątowane, ścięgna silne i solidne, a pęciny krótkie i nieco strome. Charakterystyczne cienkie szczotki pęcinowe na dolnych częściach kończyn. Kopyta mocne i kształtne.